FIZJOTERAPIA NEUROLOGICZNA
Fizjoterapia neurologiczna to złożona, wielospecjalistyczne postępowanie, często realizowane w sposób ciągły, a w ostrych chorobach i urazach ośrodkowego układu nerwowego prowadzone od pierwszej doby. Jest to dynamicznie rozwijający się dział rehabilitacji medycznej, który ze względu na nadrzędną (sterującą) rolę układu nerwowego można uznać za wiodący dla całej rehabilitacji. Wczesna rehabilitacja jest składową leczenia w udarze mózgu, stwardnieniu rozsianym, zapaleniu wielokorzeniowo-nerwowym, urazach czaszkowo-mózgowych, urazach rdzenia kręgowego, po operacjach guza mózgu, tętniaków oraz po leczeniu operacyjnym dyskopatii. We wszystkich innych chorobach neurologicznych u dzieci i dorosłych prowadzenie rehabilitacji jest niezbędne i w połączeniu z farmakoterapią daje najlepsze efekty. Dotyczy to mózgowego porażenia dziecięcego, przepukliny oponowo-rdzeniowej, dystrofii mięśniowej oraz innych miopatii, zespołu Downa, stwardnienia rozsianego, choroby Parkinsona i polineuropatii. W tych przypadkach rehabilitacja musi być prowadzona w sposób ciągły, często przez całe życie. Pacjenci z zespołami korzeniowymi, urazami nerwów obwodowych i porażeniem nerwu twarzowego wymagają rehabilitacji wczesnej, trwającej przeważnie kilka miesięcy.
Przy rehabilitacji neurologicznej wykorzystujemy indywidualną pracę z pacjentem metodą PNF, ćwiczenia na materacach, neuromobilizację, w podwieszeniu.
We współistniejących zespołach bólowych wykorzystuje się zabiegi cieplne, kriostymulację, elektroterapię, magnetoterapię, promieniowanie laserowe i ultradźwięki. Odrębną grupę stanowią szczegółowo dobierane zabiegi elektrostymulacji, niezbędne w uszkodzeniach ośrodkowego lub obwodowego neuronu ruchowego. Stosowane są również masaże lecznicze klasyczne, podwodne, wirowe, pneumatyczne, które wpływają korzystnie na trofikę tkanek, napięcie mięśniowe oraz krążenie miejscowe krwi i chłonki. Powodują przesunięcie chłonki i krwi w naczyniach w kierunku dosercowym, likwidując zastoje i obrzęki. Są istotne w profilaktyce powikłań w układzie żylnym (obok profilaktyki farmakologicznej) i dramatycznej w skutkach zatorowości płucnej.